Τρίτη 21 Ιουλίου 2009
Έσβησαν τα όνειρα, έσβησαν
έγινε πρωί
άνοιξε την πόρτα, άνοιξε
ήλιος να με δει
ήρθες και στο δρόμο μου
φώτισε ο ουρανός
να η καρδιά μου πέταξε
κόκκινος χαρταετός
σ' έχω ανάγκη σαν παιδί
μη μ' αφήσεις να γυρίσω εκεί
στον εαυτό μου στη σιωπή
κρύα θάλασσα έρημο νησί
άψυχα κορμιά στα χέρια μου
άχρηστα κλειδιά
δε μου μένει τίποτα
τίποτα δε μου φτάνει πια
έλα ας περπατήσουμε
μακριά απ' το θόρυβο
τις πληγές να κλείσουμε
έχουμε όλο τον καιρό
σ' έχω ανάγκη σαν παιδί..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
εισαι ενα μεγαλο παιδι το ξερουμε :))
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα παλικαρι :)
''σ' έχω ανάγκη σαν παιδί''. Δεν έχει σημασία αν είσαι μεγάλο ή μικρό, το θέμα είναι ο άλλος να ξέρει να σε προστατεύει σα να είσαι και από τα δύο :) Δύσκολο,ε;
ΑπάντησηΔιαγραφή