Μία άλλη γεύση ;

Το βράδυ της Τρίτης είχε μία άλλη γεύση. Ένα Live που εδώ και κάμποσο καιρό σκεφτόμουν να πάω και έτσι και το κανόνισα. Ένα Live που θα πήγαινα και μόνος μου ακόμα. Ειδικά τον συγκεκριμένο έχω συνηθίσει να τον ακούω χωρίς την παρουσία άλλων. Προς Θεού, δεν εννοώ ότι είμαι μοναχικός ή καταθλιψάκιας, απλά πιστεύω οτι πολλοί τον "νιώθουν" καλύτερα έτσι.
Μία οικεία Φωνή, την οποία από τα λυκειακά μου χρόνια λατρεύω να ακούω. Ακόμα όμως με συναρπάζει. Πάντα κάνω κέφι να τον ακούω. Κρατάει χρόνια αυτή η μπογιά τελικά. Η βαριά μπάσα φωνή, ακούγοντας μέχρι και τις εισπνοές του με κάνει και ανατριχιάζω αλλά δεν τρομάζω. Ίσα ίσα το απολαμβάνω.
Δεν έκλεισα τραπέζι. Δεν νομίζω οτι θα μπορούσα να τον ακούσω καθισμένος σαν να περιμένω να πετάξω γαρύφαλλα.
Φτάσαμε κατά τις 22:00, εκείνος βγήκε 22:35. Ήμασταν όρθιοι και αρκετά μπροστά. Τον έβλεπα καθαρά. Πέρασα πολύ όμορφα και δεν χρειάστηκε ούτε το "ηλεκτρονικό αρκουδάκι" του.

δωσ' μου αυτή τη γεύση, είμαι ένα παιδί που δεν έχει σχέση...ήταν πραγματικά μιά άλλη γεύση;